Mor Ve Otesi

1945

Gel asırlardan uzanda tut ellerimi sımsıcak
Yoksa bendeki çocukta böyle çaresiz kalacak
Öfke ile beslenen çocuklar yalnızdırlar
Ve ümitleri çiceklerden acıları tarihlerden

Senin gibi benim gibi onlarda hep insandılar
Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar
Senin gibi..benim gibi..
Onlar biraz terkedilmiş biraz küskün çocuktular

Sanki biraz incitilmiş
Sanki yetersiz sevilmiş
Sanki utandılar kavgadan ve sustular
Öp incilenen gözyaşları kurusun inançlarında

Sene bin dokuzyüz kırkbeş onlarda hep insandılar..
Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar
Senin gibi..benim gibi...